Με αφορμή το τραγικό συμβάν της πυρκαγιάς του Grenfell Tower στο Λονδίνο, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Διογκωμένης Πολυστερίνης εξέδωσε δελτίου τύπου για να ενημερώσει με υπευθυνότητα το ελληνικό κοινό, καθώς ήρθαν στο φως ανεύθυνες δηλώσεις που παραπληροφορούν το καταναλωτικό κοινό δημιουργώντας ψευδείς εντυπώσεις.
Με το δελτίο τύπου του, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Διογκωμένης Πολυστερίνης, εκφράζει πρώτα απ’ όλα τη λύπη του για το χαμό των ανθρώπων στην πυρκαγιά αυτή. Στη συνέχεια, επισημαίνει ότι δυστυχώς δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί υλικά που να μην καίγονται. Αντιθέτως όλα τα υλικά – φυσικά και τα ινώδη – έχουν σημείο ανάφλεξης σε συγκεκριμένες συνθήκες όπως αποδεικνύεται άλλωστε από έγκυρα στοιχεία που είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Οι κανονισμοί πυροπροστασίας όλων των χωρών προβλέπουν, ανάλογα με την χρήση των κτιρίων, τις απαιτήσεις για τα υλικά και τα συστήματα με τα οποία κατασκευάζονται και εξοπλίζονται τα κτίρια. Ειδικότερα στον ευρωπαϊκό χώρο, οι κανονισμοί αυτοί βασίζονται στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρότυπα τα οποία καθορίζουν και τις αναγκαίες δοκιμές προκειμένου τα υλικά και τα συστήματα να κυκλοφορούν στην αγορά και να τοποθετούνται στα κτίρια. Σε καμία περίπτωση όμως δεν υπάρχει ο όρος «άκαυστα». Άρα οι ισχυρισμοί περί «ακαύστων» υλικών τελικά αποτελούν μύθο.
Να σημειωθεί ότι ο έλεγχος ποιότητας παραγωγής των Ελληνικών προϊόντων EPS – airpop που παράγονται από τα μέλη του συνδέσμου, πραγματοποιείται σε εξαμηνιαία βάση από κοινοποιημένο φορέα στη CEN. Ειδικά για την οικοδομική διογκωμένη πολυστερίνη EPS – airpop προβλέπεται να είναι αυτοσβενύμενη, δηλαδή ελλείψει εστίας πυρός σβήνει μόνη της.
Η ασφάλεια των συστημάτων Εξωτερικής Θερμομόνωσης διεθνώς, επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία που περιλαμβάνονται σε μελέτη ανεξάρτητου ινστιτούτου και δείχνουν τις τάσεις της αγοράς σε δύο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες: στη Γαλλία άνω των 3,5 εκατομ. μ2 και στη Γερμανία άνω των 42 εκατομ. μ2. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, το 82-98 % των συστημάτων κατασκευάζονται με διογκωμένη πολυστερίνη EPS.
Ειδικότερα για το περιστατικό στο Λονδίνο, οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν πως το υλικό μόνωσης που χρησιμοποιήθηκε στο συγκεκριμένο κτίριο, ήταν πάνελ πολυουρεθάνης, ειδικό για προσόψεις ψηλών μεταλλικών κτιρίων. (https://www.celotex.co.uk/products/rs5000). Δεν υπάρχει απαγόρευση του συγκεκριμένου υλικού για χρήση σε εξωτερικές εφαρμογές, (αντιθέτως υπάρχουν όλα τα πιστοποιητικά πυρασφάλειας) το οποίο μάλιστα δεν ανεφλέγη και δεν κάηκε στο μεγαλύτερο μέρος, αλλά απλά παραμορφώθηκε και μαύρισε από τις υψηλές θερμοκρασίες, όπως όλα τα θερμομονωτικά προϊόντα χωρίς εξωτερική επικάλυψη.
Επίσης, το σύστημα μόνωσης του κτιρίου δεν ήταν Πιστοποιημένο Σύστημα Εξωτερικής Θερμομόνωσης, αλλά σύστημα αεριζόμενης πρόσοψης με κάλυψη από τα γνωστά διακοσμητικά σύμμικτα πάνελ, («σάντουιτς» δύο φύλλων αλουμινίου βαμμένα με ειδική βαφή (που καίγεται) και στη μέση μια στρώση πολυαιθυλενίου που επίσης καίγεται ταχύτατα). Αυτή ήταν και η αιτία που η φλόγα από τα πάνελ προσέβαλε την πολυουρεθάνη (φαινόμενο καμινάδας) η οποία δεν κάηκε ολοσχερώς, όπως θα συνέβαινε και με οποιοδήποτε άλλο υλικό σε αυτές τις θερμοκρασιακές συνθήκες, ακόμα και με τα δήθεν «άκαυστα» υλικά.