Παρουσίαση συστήματος αξιολόγησης DGNB

: Εικ. 3 Βαθμολογίες των κριτηρίων DGNB

: Εικ. 4, Σήματα πιστοποίησης DGNB

: Εικ. 5 Παρουσίαση της συνολικής βαθμολογίας ανά κριτήριο «flower»

Η εργασία αυτή επικεντρώνεται στο σύστημα που αναπτύχθηκε και διευθύνεται από το Γερμανικό Συμβούλιο Αειφόρου κτιρίου, DGNB, για την πιστοποίηση των Αειφόρων κτιρίων και αστικών περιοχών και καθορίζει την προσέγγιση του συστήματος DGNB στο πλαίσιο του ευρύτερου προγράμματος για την αειφόρο ανάπτυξη κατασκευών.

Αυτό το άρθρο είναι μια εισαγωγή στο σύστημα πιστοποίησης DGNB, το οποίο στοχεύει να υποστηρίξει σχεδιαστές και κατασκευαστικές εταιρείες να υλοποιήσουν Αειφόρες εφαρμογές σε κτίρια και κατασκευές αστικών περιοχών, καθώς και να διατηρήσουν και βελτιώσουν τα υφιστάμενα βιώσιμα κτίρια. Ένα βασικό ζήτημα, το οποίο θα εκπονηθεί σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια, αφορά τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα DGNB πηγαίνει πέρα από ένα συμβατικά «πράσινο» κτίριο, π.χ. οι περιβαλλοντικοί ρύποι και η υπεύθυνη προμήθεια κατασκευαστικών υλικών, και διευκολύνει την αξιολόγηση, η οποία αντικατοπτρίζει τους στόχους της κοινωνίας για κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα και λαμβάνοντας υπ όψιν την απόδοση του κύκλου ζωής του κτιρίου και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Στο άρθρο λοιπόν, θα παρουσιάσουμε αρχικά το ιστορικό πλαίσιο της δημιουργίας και ανάπτυξης του συστήματος αξιολόγησης DGNB. Θα ακολουθήσει μια σύντομη επισκόπηση του συστήματος και της δομής του όσον αφορά τις έξι θεματικές κατηγορίες που εξετάζει. Κατόπιν στην επόμενη ενότητα θα αποσαφηνιστούν τα επιμέρους κριτήρια με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, θα εξεταστεί, ο ρόλος των συστημάτων πιστοποίησης στην προώθηση βέλτιστων πρακτικών, που ακολουθείται από μια συζήτηση για την πιστοποίηση συστημάτων και πως και κατ ουσίαν θα αναλύσουμε πως αυτά τα συστήματα συνεισφέρουν στην αποτελεσματικότητα και επίτευξη εξαιρετικών επιπέδων απόδοσης έναντι των στόχων αειφορίας.

Τέλος, θα αναλύσουμε τη διεθνή ανάπτυξη και εφαρμογή του συστήματος DGNB καθώς θα καταλήξουμε σε συμπεράσματα και συστάσεις, με τις οποίες επιδιώκουμε να συνοψίσουμε τα βασικά σημεία.

Ιστορικό

Ο τομέας των κατασκευών και των ακινήτων είναι μάρτυρες μιας παραδειγματικής στροφής, όπου η έμφαση είναι στη αποτελεσματική χρήση της ενέργειας, την εξοικονόμηση πόρων, την προστασία της υγείας στο σπίτι και στην εργασία, υποστηρίζοντας τη μακροπρόθεσμη διατήρηση της αξίας και μείωσης των κινδύνων των ακινήτων.

Στα τέλη του 2009, η Roland Berger Strategy Consultants GmbH, διεξήγαγε μια έρευνα σε περισσότερους από 40 βασικούς παίκτες στον τομέα των ακινήτων στη Γερμανία, την Αυστρία και την Σουηδία. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο 2010, αποκάλυψε ότι οι πελάτες και οι επενδυτές είδαν την «αειφορία» στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας ως μια μακροπρόθεσμη τάση, με το 73% των ερωτηθέντων να εκφράζουν την επιθυμία να αποδεχθούν ένα υψηλότερο αρχικό κόστος στις επενδύσεις των ακινήτων τους (εικ. 1), καθώς και ένα επιπλέον 86 % αυτών, διατεθειμένοι να δεχτούν υψηλότερα ενοίκια (εικ. 2)!

Eικ. 1 Αποτελέσματα Έρευνας

[visualizer id=”2113″]

Εικ. 2 Αποτελέσματα Έρευνας

[visualizer id=”2115″]

Αυτή η έρευνα επιβεβαίωσε ευρήματα προηγούμενης έρευνας από την Jones Lang LaSalle, το 2007, η οποία παρουσίασε ότι η προθυμία των ερωτηθέντων να αποδεχθούν υψηλότερα ενοίκια σε χώρους γραφείων ήταν στενά συνδεδεμένα με το κόστος λειτουργίας, στον τομέα της χρήσης της ενέργειας, όχι απλώς για την αειφορία αλλά ως ένα καλό πλαίσιο εργασίας.

Η μελέτη αντανακλά αυτό το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τον αειφόρο σχεδιασμό των κτιρίων σε μια εποχή που είχε ήδη αναπτυχθεί μια σειρά από εργαλεία αξιολόγησης. Ήδη το 1990, η βρετανική Μέθοδος Αξιολόγησης του Building Research Establishment για το Περιβάλλον (BREEAM) αναπτύχθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ακολούθησε το πρότυπο Haute Qualité Environmentale (HQE) στη Γαλλία το 1996, και το Leadership in Energy & Environmental Design (LEED), το οποίο ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1998. Το σύστημα LEED επικεντρώθηκε κυρίως στην οικολογική ποιότητα των κτιρίων και χρησιμοποίησε ένα σύστημα σημείων για να βαθμολογήσει πτυχές όπως η χρήση των περιβαλλοντικών υλικών χαμηλής στάθμης ηχορύπανσης, ποιότητας εσωτερικού αέρα ή τη βελτιστοποίηση της ενεργειακής επίδοσης. Ομοίως, το σύστημα BREEAM έλαβε στην αξιολόγησή του την οικολογική ποιότητα των κτιρίων πτυχές, όπως η υγεία και η άνεση, η περιβαλλοντική ρύπανση και την διαδικασία σχεδιασμού στη συνολική αξιολόγηση.

Οι ερωτηθέντες στη μελέτη της Roland Berger εκτιμούν ότι στα επόμενα 5 έτη, αναμένεται μεγάλη αύξηση στο ποσοστό των πιστοποιημένων υλικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε έρευνα της Berger παρουσιάστηκε το φαινόμενο, η πιστοποίηση των υλικών να επικεντρώνεται περισσότερο στις περιβαλλοντικές ανησυχίες, και όχι αρκετά στην οικονομική βιωσιμότητά τους.

Ως αποτέλεσμα, η δεύτερη γενιά του συστήματος DGNB, ως το πιο νέο σύστημα, το 2009, ανταποκρίθηκε σε αυτή την αντίληψη, με μια ολιστική προσέγγιση για την απόδοση των υλικών, συμπεριλαμβανομένων οικονομικών κριτηρίων – με μεγάλη βαρύτητα -, όπως ο κύκλος ζωής των υλικών, που υπολογίζεται μέσα από μια εκτενή αξιολόγηση σε περισσότερα από 50 έτη κύκλου ζωής αυτού.

Στα χρόνια που έχουν περάσει από τη δημοσίευση της έρευνας του Roland Berger, οι συνθήκες που επικρατούν και τα ενδιαφέροντα, έχουν εξελιχθεί περαιτέρω και ως εκ τούτου, η ιδέα ότι πρέπει τα κτίρια να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται και να λειτουργούν με πιο βιώσιμο τρόπο έχει κερδίσει την αποδοχή σε ολόκληρο τον τομέα. Μια ευρεία συναίνεση, η οποία βλέπει το αειφόρο κτίριο ως την μόνη έξυπνη απάντηση στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών και κοινωνικών – οικονομικών κινδύνων, σύμφωνα με την οποία η σχεδίαση διατηρεί τις πηγές του περιβάλλοντος και παρέχει στους χρήστες ένα ασφαλές, υγιεινό και άνετο περιβάλλον.

Το 2013, η Jones Lang LaSalle υπογράμμισε την ανάγκη για τους επενδυτές να «δράσουν τώρα για να εξασφαλίσουν μελλοντικά τα περιουσιακά τους στοιχεία» με το 83% αυτών να τοποθετούν την αειφορία ως «κορυφαία προτεραιότητα για το γραφείο real estate», αλλά και δηλώνοντας ότι «η βιωσιμότητα αποτελεί πλέον βασικό μέλημα για ένα μεσιτικό γραφείο».

Τα κριτήρια DGNB μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό αποτελεσματικών, ανέξοδων βημάτων κατά τη φάση σχεδιασμού – με το πρόσθετο πλεονέκτημα της προ-πιστοποίησης. Η μέθοδος προ – πιστοποίησης DGNB προσφέρεται για την εμπιστοσύνη των επενδυτών ότι οι στόχοι απόδοσης του κτιρίου θα επιτευχθούν με την ολοκλήρωση, ακόμη και κατά τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού και ότι το σύστημα στηρίζει τη βιώσιμη συντήρηση και λειτουργία των κτιρίων. Εν τω μεταξύ, το σύστημα DGNB έχει περάσει στάδια εξέλιξης και με περισσότερα από 400 προ-πιστοποιητικά και πιστοποιητικά νέων κτιρίων και αστικών συνοικιών, οδηγεί την Γερμανική πιστοποίησης κτιρίων.

Το σύστημα DGNB

Το σύστημα DGNB αναπτύχθηκε αρχικά για νέα γραφεία και διοικητικά κτίρια. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν και άλλα συστήματα για εντελώς διαφορετικούς τύπους κτιρίων. Η αξιολόγηση βασίζεται σε ένα σύνολο κριτηρίων που ανακτούν έξι θέματα συσχετιζόμενα με την αειφόρο κατασκευή. Τα κριτήρια περιλαμβάνουν τις παρακάτω θεματικές:

Ποιότητα περιβάλλοντος / Environmental Quality
Οικονομική Ποιότητα / Economic Quality
Κοινωνική πολιτισμική και λειτουργική ποιότητα / Sociocultural and Functional Quality
Τεχνική ποιότητα / Technical Quality
Ποιότητα διαδικασιών / Process Quality
Ποιότητα τόπου του έργου / Site Quality

Τα έξι θέματα σταθμίζονται ανάλογα με τη σημασία τους στην συνολική αξιολόγηση του κτιρίου. Η οικονομική ποιότητα, η ποιότητα του περιβάλλοντος, η κοινωνικό-πολιτισμική και λειτουργική ποιότητα και η τεχνική ποιότητα βαθμολογούνται έως 22,5% αντίστοιχα του συνολικού δείκτη απόδοσης του κτιρίου, με την ποιότητα της διαδικασίας να συμμετέχει κατά 10%. Στα κριτήρια αυτά, η ποιότητα της θέσης αξιολογείται ξεχωριστά και δεν συμπεριλαμβάνεται στην συνολική βαθμολογία της πιστοποίησης (βλέπε εικ. 3). Στο πλαίσιο των καθεστώτων για τις αστικές περιοχές, η ποιότητα της τοποθεσίας είναι ενσωματωμένη με την εκτίμηση των άλλων πέντε θεμάτων, και όχι ως μια αυτόνομη κατηγορία.

Κάθε ένα από τα έξι θέματα αξιολόγησης καλύπτεται από μια σειρά από επιμέρους κριτήρια, όπως η συνολική ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας, προστασία από το θόρυβο, και τη χρήση γης. Για κάθε κριτήριο, έχουν προσδιοριστεί συγκεκριμένοι μετρήσιμοι στόχοι και επίπεδα βαθμολογίας, μέθοδοι μέτρησης και δικαιολογητικά που απαιτούνται για την επαλήθευση που περιγράφονται με σαφήνεια. Ένα ανώτατο όριο βαθμολόγησης (10 βαθμοί) δίνεται για κάθε κριτήριο. Όλα τα κριτήρια αξιολογούνται σε δύο στάδια. Ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο σύστημα, κάθε κριτήριο έχει συντελεστή βαρύτητας και μπορεί να πολλαπλασιάζεται έως και τριπλασιάζεται εντός των περιθωρίων της ευρύτερης κατηγορίας του. Ο συντελεστής βαρύτητας αντανακλά το κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον του κριτηρίου του. Η Ζήτηση πρωτογενούς ενέργειας του κτιρίου για παράδειγμα, θεωρείται πιο σημαντική από τις επιδόσεις του στον τομέα της προστασίας από το θόρυβο. Σε επίπεδο προγράμματος, η μεθοδολογία του συστήματος επιτρέπει την περαιτέρω εξομάλυνσης των βραχυχρόνιων διακυμάνσεων της ρευστότητας. Εδώ, η στάθμιση καθορίζεται σύμφωνα με έναν ειδικό συντελεστή, για την χρήση προσαρμογής που μπορεί να αυξήσει την αξία ενός κριτηρίου. Ο συντελεστής βαρύτητας μπορεί επίσης να οριστεί σε μηδέν, προκειμένου να αρθούν ορισμένα κριτήρια ανάλογα με την περίπτωση. Για παράδειγμα, η ποιότητα του αέρα εσωτερικών χώρων δεν θεωρείται κριτήριο με βαρύτητα στην περίπτωση που εξετάζονται γέφυρες στην εθνική οδό.

Παρόλο του ότι η βαρύτητα των θεματικών (schemes) είναι σταθερή σε όλες τις θεματικές του συστήματος πιστοποίησης DGNB, τα κριτήρια μέσα σε αυτές τις θεματικές περιοχές μπορεί να έχουν διαφορετική βαρύτητα ανάλογα με τη χρήση ειδικών παραγόντων που σχετίζονται με τα κτίρια διαφορετικών χρήσεων. Κάθε τύπος κτιρίου λοιπόν, έχει τα δικά του κριτήρια και το διορθωτικό συντελεστή που είναι άριστα προσαρμοσμένος στις ειδικές απαιτήσεις, τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της αποκλειστικής χρήσης του.

Εν κατακλείδι, ανάλογα με το ύψος της βαθμολογίας των συνολικών δεικτών επιδόσεων (κριτήρια) απονέμεται ένα αποδεικτικό πιστοποιητικό με τις εξής κατηγορίες:

50%, απονέμεται ένα χάλκινο πιστοποιητικό,
65%, απονέμεται ένα ασήμι πιστοποιητικό, και
80%, απονέμεται ένα χρυσό πιστοποιητικό.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η επίτευξη της καλύτερης δυνατής ισορροπίας μεταξύ συχνά αντικρουόμενων στόχων για τη βιωσιμότητα σε όλη την ευρεία γκάμα θεμάτων είναι κεντρικής σημασίας για την προσέγγιση του DGNB. Για το λόγο αυτό, η απονομή ενός χάλκινου, ασημένιου ή χρυσού πιστοποιητικού αποτελεί επίσης αντικείμενο του κτιρίου επιτυγχάνοντας μια ορισμένη ελάχιστη βαθμολογία σε όλες τις θεματικές περιοχές. Αυτή η ελάχιστη βαθμολογία καθορίζεται σε:

35% σε όλα τα θέματα για ένα χάλκινο πιστοποιητικό,
50%, σε όλα τα θέματα για ασήμι πιστοποιητικό, και
65%, σε όλες θέματα για χρυσό πιστοποιητικό.

Με τον τρόπο αυτό, το DGNB προσφέρει το κατάλληλο πιστοποιητικό για κάθε τύπο κτιρίου – και ακόμη όλα τα κτίρια αξιολογούνται με την ίδια βάση, διευκολύνοντας τη συνεπή χρήση του συστήματος και ως εκ τούτου παρέχει επίσης τη συγκρισιμότητα μεταξύ των διαφόρων τύπων κτιρίων και χρήσεις παγκοσμίως.

Τα κριτήρια DGNB

Στην έκδοση 2012, της θεματικής (scheme) «Νέα γραφεία και διοικητικά κτίρια» (New office and administration buildings), το σύστημα DGNB εξετάζει έξι θεματικές περιοχές και βασίζεται σε 41 κριτήρια, 37 από τα οποία περιγράφουν την ποιότητα κατασκευής και τα υπόλοιπα τέσσερα περιγράφουν την ποιότητα του τόπου του έργου.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ – Environmental Quality

Η αξιολόγηση της ποιότητας του περιβάλλοντος συμβάλλει κατά 22,5% στο σύνολο της βαθμολογίας.

Μέσα σε αυτό το μερίδιο, ένα σημαντικό ποσοστό χρησιμοποιεί ως εργαλείο την ανάλυση την Αξιολόγηση Κύκλου Ζωής LCA (Life Cycle Assesment), η οποία καταγράφει τις παγκόσμιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής, των κατασκευών, της χρήσης και τέλος του κύκλου ζωής που συνδέονται με καθένα από τα χρησιμοποιούμενα οικοδομικά υλικά. Ένα άλλο κριτήριο σε αυτό το θέμα αξιολογεί τις τοπικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που συνδέονται με τα υλικά και τις μεθόδους κατασκευής που επιλέγονται. Ο υπεύθυνος προ-σύναψης συμβάσεων των υλικών όπως το ξύλο και η πέτρα είναι ένα περαιτέρω κριτήριο σε αυτήν την ενότητα. Στην αξιολόγηση της αποτελεσματικής χρήσης των φυσικών πόρων, περαιτέρω κριτήρια αξιολογούν, τη χρήση πρωτογενούς ενέργειας σε όλο τον κύκλο ζωής του κτιρίου, καθώς και του πόσιμου νερού, τη ζήτηση και τον όγκο των λυμάτων και τη χρήση γης.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ – Economic Quality

Η αξιολόγηση της οικονομικής ποιότητας συμβάλλει 22,5% στη συνολική βαθμολογία και περιλαμβάνει τον υπολογισμό του συνολικού κόστους του κύκλου ζωής, με το κριτήριο αυτό να κατανέμεται η μεγαλύτερη βαρύτητα του κάθε κριτηρίου στο πλαίσιο του όλου συστήματος DGNB. Η πτυχή αυτή αποδεικνύει την έμφαση του συστήματος DGNB στην απόκτηση μιας ολιστικής προσέγγισης της απόδοσης κατασκευής, συμπεριλαμβανομένης της πτυχής της οικονομικής βιωσιμότητας. Περαιτέρω στοιχεία που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση της οικονομικής βιωσιμότητας περιλαμβάνουν την ευελιξία του σχεδιασμού και της προσαρμοστικότητας – για παράδειγμα, όσον αφορά τη δυνατότητα προσαρμογής και ανταπόκρισης της κατασκευής στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις στη χρήση με την αναδιαμόρφωση χώρων γραφείων διατάξεις με το ελάχιστο κόστος.

Τέλος, μια άλλη πτυχή που περιλαμβάνεται στην αξιολόγηση της οικονομικής βιωσιμότητας του κτιρίου είναι η εμπορική βιωσιμότητα, όσον αφορά την ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες και την υποδοχή της χρήσης από τρίτους.

Κοινωνική-πολιτιστική και λειτουργική ποιότητα – Socio-cultural and functional quality

Το θέμα της κοινωνικο-πολιτιστικής και λειτουργικής ποιότητας συμβάλλει κατά 22,5% της συνολικής βαθμολογίας και περιλαμβάνει επίσης το ζήτημα της άνεσης του χρήστη, το οποίο αντιμετωπίζεται με κριτήρια την αντιμετώπιση της «θερμικής άνεσης» σε όλες τις εποχές του χρόνου. Αυτό το θέμα περιλαμβάνει επίσης την αύξηση της «ποιότητα του αέρα των εσωτερικών χώρων» που υπόκειται σε μέτρηση της ποιότητας του αέρα και η οποία αποτελεί ένα από τα μόλις δύο knock-out κριτήρια, δηλαδή τα κριτήρια χωρίς τα οποία η πιστοποίηση συνολικά δεν είναι δυνατή. Το άλλο κριτήριο που πρέπει να πληρείται αν ένα κτίριο υπόκειται στην διαδικασία να αποκτήσει ένα πιστοποιητικό είναι επίσης μέρος της κοινωνικο-πολιτιστικής και λειτουργικής ποιότητας και σχετίζεται με την πρόσβαση στους χώρους χωρίς εμπόδια.

Περαιτέρω κριτήρια εστιάζουν στην άνεση του χρήστη αξιολογούν την ακουστική άνεση, οπτική άνεση και ελέγχου – με άλλα λόγια, η εγκατάσταση να επιτρέπει (με τους κατάλληλους αυτοματισμούς και ελεγκτές) στους χρήστες ατομικά να επηρεάζουν τις συνθήκες στο άμεσο περιβάλλον τους. Άλλες πτυχές που εξετάζονται περιλαμβάνουν την εκτίμηση ποιότητας των υπαίθριων χώρων που σχετίζονται με το κτίριο, π.χ. ταράτσες, μπαλκόνια, βεράντες και αυλές. Προστασία και ασφάλεια για τις δυνητικά ευπαθείς ομάδες χρηστών, όπως είναι η δυνατότητα για ορισμένες περιοχές του κτιρίου να επιτρέπουν την πρόσβαση ευρύ κοινό, καθώς και εγκαταστάσεις για τους ποδηλάτες.
Τέλος, τα τρία κριτήρια σε αυτό το θέμα αξιολογούν σε βάθος την ποιότητα του σχεδιασμού, π.χ. εστιάζοντας σε αξιολόγηση της ποιότητας του σχεδιασμού σε όλη τη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων σχεδιασμού, με την αντιμετώπιση της ένταξης της τέχνης στο δημόσιο χώρο και την ποιότητα της διάταξης του κτιρίου.

Τεχνική ποιότητα – Technical quality

Η αξιολόγηση της τεχνικής ποιότητας συμβάλει για το 22,5% της συνολικής βαθμολογίας και περιλαμβάνει θέματα όπως η πρόληψη των πυρκαγιών, προστασία από τον θόρυβο και την ποιότητα του κελύφους του κτιρίου. Εστιάζοντας στις επιδόσεις του κτηρίου κατά τη χρήση, τα κριτήρια αξιολογούν την προσαρμοστικότητα των τεχνικών συστημάτων να ανταποκριθούν στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις, την ευκολία καθαρισμού και συντήρησης του κτιρίου, καθώς και την ευκολία της αποδόμησης και αποσυναρμολόγησης των οικοδομικών υλικών στο τέλος της ζωής τους.

Τέλος, λαμβάνονται επίσης υπόψη οι εκπομπές θορύβου από το κτίριο για την αξιολόγηση των τεχνικών επιδόσεων του.

Διαδικασία ποιότητας- Process quality

Κριτήρια αντιμετώπιση λογαριασμό της ποιότητας της διαδικασίας για το 10% της συνολικής βαθμολογίας και καλύπτει πτυχές όπως η εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης σύντομη έργου και ολοκληρωμένο σχεδιασμό, δηλαδή το σχηματισμό των διεπιστημονικών ομάδων για την ανάπτυξη τον αρχικό σχεδιασμό και να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξή της. Άλλα κριτήρια αφορούν την ποιότητα της έννοιας του σχεδιασμού και της ένταξης των ζητημάτων της αειφορίας σε διαγωνισμό διεργασιών. Η τεκμηρίωση των συστημάτων κτιρίου απευθύνεται? με ένα μάτι για να διευκολύνοντας την καλύτερη και πιο βιώσιμη πρακτική στη διαχείριση εγκαταστάσεων. Τέλος, πηγή ενός επιπλέον τρία κριτήρια την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κατασκευής, τη διασφάλιση της ποιότητας στην κατασκευή και συστηματικές διαδικασίες ανάθεσης.

Ποιότητα του τόπου – Site Quality

Τα κριτήρια για την ποιότητα του τόπο δεν συμβάλλουν στη βαθμολογία που έχει σημασία για την πιστοποίηση. Σε αυτή την ξεχωριστή αξιολόγηση, τα κριτήρια αφορούν την ποιότητα του τοπικού περιβάλλοντος, της δημόσιας εικόνας της περιοχής και των τοπικών κοινωνικών συνθηκών, την πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθώς και την πρόσβαση σε τοπικές εγκαταστάσεις ανέσης. Τέλος, η αξιολόγηση περιλαμβάνει επίσης την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών κινδύνων στο πλαίσιο του τοπικού περιβάλλοντος που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφαλή κατασκευή και λειτουργία του κτιρίου, όπως κατολισθήσεις, πλημμύρες, εύφλεκτες ύλες, πυρομαχικά και ούτω καθεξής.